ଚୋର ମା - ଶାନ୍ତନୁ କୁମାର ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ରଚିତ କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ।

ଚୋର ମା -- ଶାନ୍ତନୁ କୁମାର ମହାପାତ୍ର

ଇତିମଧ୍ୟରେ ଚରଣ ମା' ଚୋର ମା' ରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ମୁହଁରେ ନ କହିଲେ ବି ପଛରେ କହୁଥିଲେ ସଭିଏଁ। ନ କହିବେ କେମିତି ? ଯାହା ଘରେ ଚାକର ଥିଲା ତାଙ୍କରି ଘରୁ ସୁନା ହାର ଚୋରି କରିଛି ସେ। ସେମାନେ କ'ଣ ଛାଡିବା ଲୋକ ! ବଡ ଲୋକ ସେମାନେ। ପୋଲିସକୁ କହି ନାନା ଦଫା ଲଗେଇ ଜେଲଖାନାରେ ପୁରେଇ ଦେଇଚନ୍ତି।
ଘରେ ବସି ବସି ଲୁହ ଗଡ଼ଉଥିଲା ଚରଣ ମା'। ତା ପୁଅ ଚୋରି କରିଥିବା କଥାଟାକୁ ଆଦୌ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରୁ ନ ଥିଲା। ହେଲେ ସେ କରିବ କ'ଣ ? ଓକିଲଙ୍କୁ ଧରି ଜାମିନରେ ଆଣିବା ପାଇଁ ତା'ର ସାଧ୍ୟ କାହିଁ ?
ପେଟେଇଲା ବେଳୁ ବାପାକୁ ହରେଇଚି ଚରଣ। କେତେ କଷ୍ଟରେ ତାକୁ ବଡ କରିଚି କେବଳ ସେ ହିଁ ଜାଣେ। ପାଖ ଗାଁରେ ପାଞ୍ଚ କିଲାସ ଯାଏଁ ପଢିଚି ଚରଣ। ଅଧିକ ଦୂରକୁ ଯାଇ ଆଉ ପଢ଼ିବା ସମ୍ଭବ ନ ଥିଲା। ପାହାଡ଼ ତଳ ଏଇ ଛୋଟିଆ ଗାଁଟି ତାଙ୍କ ପାଇଁ ସବୁ କିଛି। ସହର ସହିତ ସେମାନଙ୍କର ସଂପର୍କ ନାହିଁ କହିଲେ ଚଳେ।
ମଝିରେ ମଝିରେ ଲେବର ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଗାଁକୁ ଆସୁଥିବା ସେଇ କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟର କଥାରେ, ସହରର କେଉଁ ଜଣେ ବଡ ଅଫିସର ଘରେ ଚାକର ରହିଥିଲା ଚରଣ। ଏକାବେଳକେ ହଜାରେ ଟଙ୍କା ଧରି ନ ଥିବା ଚରଣ ମା' ଖାଇ ପିନ୍ଧି ମାସକୁ ହଜାରେ ଟଙ୍କା ଲୋଭରେ ପୁଅକୁ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲା। ଚଉଦ ପନ୍ଦର ବରଷର ବାଳୁତ ପୁଅକୁ ଛାଡ଼ି ଅବଶ୍ୟ କଷ୍ଟ ପାଉଥିଲା । ହେଲେ ଦୁଇ ତିନି ମାସରେ ଥରେ ଆସି ମା'କୁ ଯେତେବେଳେ କେଇଖଣ୍ଡ ନୋଟ ଧରେଇ ଦେଉଥିଲା ସେ ଖୁସି ହେଉଥିଲା ନିଶ୍ଚୟ। ଦିନେ ଓଳିଏ ରହି ପୁଣି ପକାଉଥିଲା ଚରଣ।
ଏଥର କିନ୍ତୁ କେବେ ଆସିବ କିଛି ଠିକଣା ନ ଥିଲା। ପୁଅ କଥା ଭାବି ଭାବି କଣ୍ଟା ହୋଇ ଗଲାଣି ମା'। ବିପଦ ବେଳେ ନିଜର ହୋଇ କେହି ଆସନ୍ତିନି ଆହା କହିବାକୁ। ଚରଣ ମା'ଟା ଘର ଭିତରେ ପଡ଼ି ରହୁଥିଲା ଅନେକ ସମୟ । କେବେ କେମିତି ଲୁଚି ଲୁଚି ବାହାରୁଥିଲା ବାହାରକୁ। ଚୋର ମା' ନା। ଲାଜରେ ମୁହଁ ଦେଖେଇ ପାରୁ ନ ଥିଲା କାହାକୁ।
ଦିନେ ହଠାତ୍ ଚରଣ ପହଞ୍ଚିଲା। ଏକଦମ୍ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା। ଅତ୍ୟଧିକ ପୋଲିସ ମାଡରେ ଛୋଟେଇ ଛୋଟେଇ ଚାଲୁଥିଲା। ମା' କୋଳରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି ଢେର୍ କାନ୍ଦିଲା। ଆଖି ଲୁହରେ ମା'ର ଚରଣ ଧୋଇଲା। ମା'ର ହାତ ଆଉଁସାରେ ହାଡୁଆ ଦେହରେ ପ୍ରାଣ ସଂଚାର ହେଲା। କହିଲା- "ମା'....ଲୋ..... । ସତ କହୁଚି ମୁଁ ଚୋର ନୁହେଁ। ସୁନା ହାର ମୁଁ ଚୋରି କରିନି। ମିଛରେ ହେଲେ ସେମାନେ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ଦୋଷ ଲଦିଦେଲେ। ପୋଲିସକୁ କହି ବହୁତ ମାଡ ଖୁଆଇଲେ। ଜେଲରେ ଦେଲେ। ଦୁଇ ମାସ ପରେ ଅସଲ କଥା ଜଣା ପଡ଼ିଲା। ତାଙ୍କର ସେଇ ନୂଆ ସାନ ଜୋଇଁଟା ସେ ହାରକୁ ଚୋରି କରି ନେଇଥିଲା। ସବୁ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ପରେ ମତେ ଜେଲରୁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ।"
ଆସିଲା ବେଳେ ମାଲିକାଣୀ ମୋ ହାତରେ କେଇଟା ଟଙ୍କା ଗୁଞ୍ଜି ଦେଇ କହିଲେ - " ଚରଣରେ, ତୁ ଘରକୁ ପଳା। ଏ ସହରୀ ଲୋକଗୁଡା ଭଲ ନୁହନ୍ତି। ତୁ ଏମାନଙ୍କ ପାଖରେ ରହି ପାରିବୁ ନାହିଁ। ଏ ଗୁଡା ମଣିଷ ନୁହନ୍ତି ରାକ୍ଷସ। "
ଚରଣ ମା' କାନ୍ଦୁଥିଲା। କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଆଖିର ଲୁହରେ ମୁହଁରେ ବୋଳି ହୋଇଥିବା କଳଙ୍କକୁ ଧୋଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା।

କେନ୍ଦୁଝର, ମୋବାଇଲ: 94383411122

ପ୍ରକାଶକ: ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ପାତ୍ର, କେନ୍ଦୁଝର, ମୋବାଇଲ: ୮୪୫୬୦୫୨୮୭୬
##########################